Książka "Długa droga" Bernarda Moitessiera to niezwykły dziennik podróży, w którym autor opisuje swoją samotną żeglugę dookoła świata w ramach Golden Globe Race w 1968 roku. Autor, zamiast ukończyć wyścig, decyduje się na kontynuowanie rejsu, co prowadzi do półtorakrotnego okrążenia globu. Ta decyzja była wyrazem jego pragnienia wolności i ucieczki od rywalizacji, co nadaje książce głęboko osobisty i refleksyjny charakter.

Moitessier z pasją opisuje swoje zmagania z żywiołami, samotnością oraz codziennymi trudnościami życia na morzu. Książka zachwyca plastycznymi opisami natury – od fal i gwiazd po delfiny i ptaki. Styl autora jest prosty, ale pełen emocji, co pozwala czytelnikowi niemal poczuć atmosferę oceanu. Niestety w książce wystepuje powtrzalność nie których opisów. Druga część ksiązki traci, nieco tempo, co może wynikać ze zmeczenia autora tak długą podróżą do okoła świata i stawieniu czoła samotności na morzu. Dla miłośników żeglarstwa to również skarbnica praktycznej wiedzy o technikach żeglarskich i życiu na jachcie. Dla osób nie znających tajników żeglarstwa, niektóre fragmenty mogą być małym wyzwaniem.

"Długa droga" to coś więcej niż relacja z podróży. To filozoficzna medytacja nad sensem życia, konsumpcjonizmem i potrzebą harmonii z naturą. Reflekcje autora są głebokie, choć nie każdemu przypadnie to do gustu. Moitessier krytykuje współczesny wyścig szczurów i podkreśla wartość prostoty oraz niezależności. Jego przemyślenia są zaskakująco aktualne nawet dziś, a przecież książka została napisana ponad 50 lat temu.

"Długa droga" to lektura dla miłośników żeglarstwa i osób poszukujących inspiracji do życia zgodnego z własnymi wartościami. To opowieść o odwadze, samotności i sile ludzkiego ducha – uniwersalne przesłanie, które przemawia do czytelników niezależnie od czasów czy doświadczeń życiowych.

Bernard Moitessier urodził się w 1925 r. w Indochinach. W młodości zarabiał na życie żeglując dżonką po Zatoce Syjamskiej, potem przemierzał morza południowe. Wtedy to zrodziła się w nim miłość do morza, która zadecydowała o jego życiu. Zanim wystartował w regatach Golden Globe, w 1966 r. w towarzystwie żony Françoise opłynął pod żaglami „Joshuy” przylądek Horn w podróży non stop z Tahiti do Europy.
Po dotarciu na Tahiti w 1969 roku zajął się pisaniem książki o swojej podróży, następnie na pokładzie Joshui żeglował po świecie. W grudniu 1982 r. jacht, zakotwiczony w Zatoce Meksykańskiej został wyrzucony na brzeg i zniszczony przez gwałtowny sztorm. Kolejne lata życia Moitessier spędził podróżując, m. in. jako aktywista proekologiczny, protestujący przeciwko próbom z bronią atomową na Południowym Pacyfiku. Ostatnie lata poświęcił pracy nad autobiografią. Zmarł 16 czerwca 1994 r. Pozostaje jednym z największych bohaterów w historii światowego żeglarstwa.