W 1968 roku, kiedy nie było jeszcze telefonów komórkowych, łączności satelitarnej i systemów precyzyjnej nawigacji, gazeta „Sunday Times” ogłosiła wyścig dookoła świata bez zawijania do portu. W tamtym czasie jeszcze nikt nie opłynął globu bez zawijania do portu. Były to czasy, kiedy regaty samotników praktycznie nie istniały. Mimo trudnego i bardzo kosztownego wyzwania, szczególnie, że wówczas sponsoring żeglarstwa prawie nie istniał, rękawicę podjęło 9 śmiałków. Żaden z nich nie był sportowcem, ani nie zajmował się profesjonalnie uczestnictwem w regatach. Każdy miał inne powody, dla których podjął się tego wyzwania.

Książka jest swego rodzaju dokumentem przedstawiającym powstanie pomysłu rejsu oraz sam wyścig szaleńców. To trochę taka literatura faktu, którą czyta się naprawdę dobrze. Łączy elementy dobrej powieści przygodowej z analizą czynników skłaniających ludzi do podejmowania trudnych decyzji i wyzwań. W niektórych rozdziałach są podane przemyślenia uczestników tego karkołomnego przedsięwzięcia.

Autor pokazuje też przygotowania poszczególnych uczestników do rejsu, jakie przeszkody i wyzwania musieli pokonać, aby spełnić swoje marzenie i stanąć na starcie tych nietypowych regat. Pokazano również relacje pomiędzy niektórymi uczestnikami wyścigu, coś co dzisiaj praktycznie nie istnieje w zawodowym sporcie.

Dla kogo jest ta książka? Dla każdego, kto chce przeżyć wraz z uczestnikami samotne zmagania ludzi z żywiołem, jakim jest morze. Dla każdego, kto lubi samotne wyzwania, chce podziwiać odwagę i determinację tych, którzy podjęli to, ekstremalne jak na tamte czasy, wyzwanie.
 

Peter Nichols - zanim stał się pisarzem, spędził 10 lat na morzu, najpierw jako zawodowy kapitan, a następnie na pokładzie swojego małego drewnianego jachtu, żeglując po całym świecie. Jest autorem pięciu cenionych publikacji – powieści i literatury faktu. Wykładał również na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie oraz w paryskiej filii Uniwersytetu Nowojorskiego. Aktualnie dzieli czas między Europę i Stany Zjednoczone.